nauczę się obojętności a potem na milion małych kawałków, pozbieram resztkę neurotycznych wspomnień i z skrawków zrobię kolczyki, będą się dyndać zuchwale
na uszach a potem zdejmę klin z twojej przestrzeni żeby na chwile poleżeć w tej surrealistycznej wizji świata, tylko mi pomóż, zrobię kawę w moim twoim
kubku..
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz