21.01.2011

Francesca Woodman








Ciężar fotografii  Woodman przygniótł mnie
siedzę jako plama i patrzę, nie śmiem..
fragmentaryczność według światła i mroku, właśnie tam gdzie jest wąskie przejście, pomiędzy rzeczywistością a nie byciem..
 
Autor: o

4 komentarze:

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)